ส่วนสิ่งที่เป็นทั้งจุดเด่นและข้อสังเกตในเวลาเดียวกัน เห็นจะเป็นการออกแบบฉากแอ็กชันที่ผสมผสานมุกตลกขบขันออกมาได้ค่อนข้างลงตัว โดยเฉพาะพาร์ตตัวละครสามผู้เฒ่าอย่าง เซียนแปะ (จิ้ม ชวนชื่น), เซียนเล่า (นุ้ย เชิญยิ้ม) และ เซียนกวน (ธงธง มกจ๊ก) ที่เรียกได้ว่ารับ-ส่งมุกกันอย่างลื่นไหล จนส่งให้พวกเขาเป็นตัวละครแย่งซีนประจำเรื่อง แต่ขณะเดียวกันก็มีบางช่วงบางตอนที่ภาพยนตร์พยายามจะขยี้มุกตลกมากเกินไป จนทำให้มีช่วงที่ดูยืดเยื้อเกินจำเป็นไปสักหน่อย 

It seems like you were being misusing this feature by going as well quickly. You’ve been briefly blocked from working with it.

Your browser isn’t supported anymore. Update it to get the very best YouTube expertise and our most recent characteristics. Learn more

นพดล ทรงแสง (จิ้ม ชวนชื่น) รับบท เซียนแปะ

กล่าวคือภาพยนตร์ค่อนข้างมีเส้นเรื่องที่อยากนำเสนออยู่หลายเรื่องพอสมควร ทั้งเส้นเรื่องหลักของกี้ที่จู่ๆ ก็ย้อนเวลากลับมาเจอบรรพบุรุษของตัวเอง จนต้องเข้าไปพัวพันกับความขัดแย้งระหว่างพรรคกระทิงซู่และพรรคกิเลนซิ่ง ขณะเดียวกันก็มีเรื่องมิตรภาพของอาคุ้งและอาไถ่ ปมปัญหาของอาคุ้งและครอบครัว ไปจนถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างอาคุ้งและเหล่าม่า 

Your browser isn’t supported any longer. Update it to have the finest YouTube working experience and our latest attributes. Learn more

'เบิร์ด เทคนิค' แฟน 'แตงโม นิดา' ร่วมถ่ายทอดความคิดถึงจากชีวิตจริง 'อ้ำ ธนวัฒน์'

กรณีศึกษาเวียดนาม กับนโยบาย ‘การทูตไผ่ลู่ลม’ ที่เปิดรับโลกกว้าง ต้อนรับทุกขั้วอำนาจ

องค์ประกอบงานสร้างของ ไชน่าทาวน์ ชะช่า ก็เป็นไปตามทุนที่ได้เลย โปรดักชันของหนังก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรสักเท่าไหร่ หนังมีความพีเรียดปะปนอยู่ แต่การสร้างแวดล้อมและฉากต่าง ๆ นั้นก็ยังดูไม่ค่อยสมจริงและกลมกลืนมากนัก แบบว่าพอถูไถไปได้ การทำบรรยากาศโดยรวมออกมายังไม่ค่อยมีมนต์ขลัง ซึ่งก็พยายามจะทำเป็นมองไม่เห็นและผ่าน ๆ ไปเช่นกัน

ระหว่างรอหนังก็มาฟังเพลงประกอบภาพยนต์ไชน่าทาวน์ ชะช่าไปก่อน เพลง น้ำตา ของ ปรีชา ปัดภัย กับ กระต่าย พรรณนิภา ร้องเอาไว้ได้อย่างบาดลึกไปในหัวใจ และการแสดงของบักเซียงที่ร้องไห้ซะแทบตาย กับผีใบข้าวที่ออกมาเต้นเฉย เหมือนจะฮา แต่ไปทางหลอนมากกว่า หวังว่าหนังไชน่าทาวน์ ชะช่าถ่ายทำได้อย่างราบรื่นออกผลงานมาได้อย่างไวรอติดตามชมอยู่แน่นอนครับ

การย้อนอดีตทําให้กี้ได้รู้จักผู้คนที่เชื่อมโยงและนําไปสู่ความซวยของกี้ ด้วยกันทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น “ตง” ไอ้หนุ่มเลือดร้อน, ไชน่าทาวน์ชะช่า “ซู้เฮียง” นางโลมสุดเซ็กซี่ประจําซ่องที่กิ๊กกั๊กกับคุ้ง และ “เคี้ยง” น้องชายสุดที่รักของคุ้ง ไม่เพียงเท่านั้น แถมยังมี “เล่า”/“กวน”/“เตียว” สามผู้เฒ่าขาใหญ่ประจําพรรคที่ดูน่าเกรงขามปนเลอะเทอะ แต่คนที่กี้เจอแล้วทําให้เกิดความมึนงงสับสนมากที่สุดก็คือ “จิงจู” ผู้เป็นเหล่ามาของกี้ที่หน้าตาละม้ายคล้ายเธอ ในเมื่อกี้หาทางกลับไปยังโลกปัจจุบันไม่ได้ เธอจึงหันมาหาทางแก้ไขอดีต เพื่อไม่ให้เกิดคําสาปและความซวยกับครอบครัวเธอในอนาคตแทนแต่ใช่ว่าเรื่องที่กี้คิดทํานั้น จะง่ายราวปอกกล้วย ในเมื่อสถานการณ์กําลังไปสู่จุดหายนะอย่างเห็นได้ชัด เธอจะสามารถแก้ไขอดีตได้หรือเปล่า?

มิ้นท์-รัญชน์รวี เอื้อกูลวราวัตร รับบท กี้

███████████████████ஜ۩۞۩ஜ███████████████████

ก่อนจะเริ่มละเลงรีวิว...ต้องขอสูดลมหายใจลึก ๆ สักฟอด เพราะการคัมแบ็กงานกำกับอีกหนในครั้งนี้ของลุงรงค์ ถือว่ายังคงรักษามาตรฐานความเป็นนักสร้างหนังของเขาไว้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย เทคนิคและจังหวะการหยอดมุก สร้างอารมณ์ให้กับคนดูยังแพรวพราวไม่มีเปลี่ยน เพียงแต่ว่ายุคสมัยที่เปลี่ยนไปเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว ต้องยอมรับว่าบางโทนและบางลีลาของลุงรงค์ก็ค่อนข้างจะตกยุคไปประมาณหนึ่งแล้วเช่นกัน